Het verhaal

 

Het koninklijk hof van Sparta

Helena groeit op en veel prinsen en andere edelen willen wel hun kans bij wagen. Haar vader Tyndareus wordt gek van al die vrijers. Hij vraagt raad aan Odysseus.

links: Een dodenmasker, dit staat bekend als het Masker van Agamemnon, Mycene 16e voor Chr.

Een van de meest beroemde voorwerpen uit Myceens Griekenland.

Helena en Menelaos - Johann Wilhelm Tischbein

 J. H. W. Tischbein  

1751 - 1829     

Tischbein werd geboren in een familie van kunstschilders uit Hessen. Hij was een neef van Johann Heinrich Tischbein de Oudere en ging in de leer bij zijn oom in Hamburg. In 1772-1773 maakte hij een studiereis naar Nederland. Vanaf 1777 werkte hij succesvol als portretschilder te Berlijn.

Van 1779 tot 1781 verbleef Tischbein in Rome. In deze periode bestudeerde hij de Romeinse klassieken en uiteenlopende stijlen, van rococo tot het classicisme. In 1781 verhuisde hij uit geldnood naar Zürich, waar hij onder andere fysionomische tekeningen maakte voor Johann Kaspar Lavater. In 1783 keerde hij terug naar Rome met een door bemiddeling van Goetheverkregen studiebeurs. Vanaf deze tijd schilderde hij, naast portretten, steeds vaker ook landschappen, historische taferelen en stillevens, meestal in een classicistische stijl.

Opgraving bij Sparta

Bij nieuwe opgravingen in de buurt van historisch Sparta zijn de raten van een Myceens- Spartaans paleis ontdekt.

Tussen de vondsten bevonden zich culturele objecten zoals deze stierenkop, een ceremoniële drinkbeker of rhyton (Grieks ministerie van Cultuur) 

Rhyton

 

Een rhyton is een ceremonieel drink- of gietvat uit de oudheid, dat vaak de vorm heeft van een hoorn of een dierlijke kop, en dat in het Midden-Oosten en Zuid-Europa en de Griekse wereld werd gebruikt voor rituele doeleinden, zoals plengoffers, of bij banketten. 
 

links: De selectie van kinderen in Sparta - Schilderij van Jean-Pierre Saint-Ours, 1785

Jean-Pierre Saint-Ours

Jean-Pierre Saint-Ours was een Zwitserse schilder uit Genève. Naast relatief informele portretten specialiseerde hij zich in ambitieuze historiestukken van onderwerpen uit de oude, vooral klassieke, geschiedenis.

Spartaanse opvoeding

De Spartanen stonden bekend om de buitengewoon sobere en harde opvoeding die zij kregen. Het begrip spartaans verwijst hier ook nog naar. Pasgeboren kinderen werden gekeurd door de 'gerousia'. Als het een gezond kind was mocht het in leven blijven, een kind met lichamelijke of geestelijke problemen werd van het Taygetusgebergte geworpen, volgens Plutarchus. De huidige wetenschap denkt dat ze niet van de berg werden geworpen, maar dat ze in het gebergte te vondeling werden gelegd..[2] Op 7-jarige leeftijd werd het kind door de ephoren opgevoed. De jonge Spartanen woonden in kazernes en hielden zich voornamelijk bezig met het bedrijven van sport; vanaf hun twaalfde jaar werden de naakte jongens onderwezen in muziek en poëzie. Op 18-jarige leeftijd begon de strenge militaire opleiding tot hopliet en maakten de jonge mannen deel uit van de krypteia, mogelijk een geheime staatspolitie of rituele inwijding tot volwassene. Het jaar daarop verkreeg men het recht te trouwen en op 20-jarige leeftijd was de opleiding voltooid, waarna de hopliet zijn vrouw verliet. Gedurende de volgende tien jaar leefden de mannen in kazernes en mochten zij hun vrouwen slechts af en toe bezoeken. Een Spartaanse man was door dit alles een goed getrainde vechtmachine die beschikte over geweldige gevechtskwaliteiten.

"Hoop is het enige goede dat alle mensen bezitten; zij die niets anders hebben, hebben nog steeds hoop."

Thales van Miletus 625 - 546 voor Chr.