Francesco Primaticcio, geboren op 30 april 1504 in de levendige stad Bologna, wist al vroeg dat kunst zijn roeping was. Hij bewoog zich in de kringen van de beeldhouwers en architecten van zijn geboortestad en eigende zich hun technieken en kennis toe. Maar het was de schilderkunst die zijn hart veroverde en hem ertoe bracht te gaan studeren bij Giulio Romano, een leerling van Rafaël. In de zalen van het Palazzo del Te in Mantua, waar hij zijn vaardigheden aanscherpte, bloeide zijn kunst op.

In 1532 trok zijn werk de aandacht van de Franse koning Frans I, die een voorliefde had voor Italiaanse cultuur en kunst. De koning nodigde Primaticcio uit aan zijn hof in Fontainebleau, een uitnodiging die de jonge kunstenaar graag aannam. Samen met Rosso, een andere Italiaanse kunstenaar, werkte hij aan de decoratie van het koninklijk paleis en leverde hij een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de School van Fontainebleau, die een belangrijke rol speelde bij de verspreiding van het maniërisme in Frankrijk.